W 54 r. p.n.e. Juliusz Cezar stara się umocnić swoją pozycję w Rzymie, tłumiąc powstanie w Galii. Buntownikami dowodzi wódz imieniem Wercyngetoryks. Wercyngetoryks, wraz z innymi plemionami, w tym jednym pod przywództwem pięknej królowej Astrid, staje do ostatecznej bitwy przeciwko Rzymowi.